هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد801 )

 

 «آزمون بیداد» و «کانون فساد»!

 

 هیچ انسانی تا بدان پایه «خودساخته» و «خداشناخته» نیست،

که قدرت در او متمرکز گردد و به «فساد نگراید» و بر «بیداد نیفزاید». 

قدرت نسبی به فساد نسبی می انجامد 

و قدرت مطلق به فساد مطلق . 

«داور کریم» و «آفرینشگر حکیم» چه زیبا می فرماید:

«کَلّا اِنَّ الاِنسانَ لَیَطغی * اَن رَآهُ استَغنی».

قطعا انسان طغیان می کند* همین که خود را بی نیاز(از نظارت) ببیند.

(سوره علق،6و7) 

در هر جمع و جمعیّت،«حاکم،خادم» است و «مردم،مَخدوم»!

«امینِ هر گروه» و «فَرنشینِ هر جمعِ حق پژوه»،

نه «صاحب اختیارِ ایشان»،که «خدمتگزارِ آنان» است.

این «صاحب اختیار» است که «خدمتگزار» را برمی گزیند

و هرگاه بخواهد او را از «کار»،«برکنار»می کند

و از «سریر» به «زیر» می کشد!

 تمرکز قدرت،«آزمون بیداد» است و «کانون فساد»!

 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------------

 فرنشین: رئیس،مدیر،حاکم

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : پنج شنبه 30 آذر 1396 | 10:52 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

هر پگاه نو  با یک نگاه نو

 

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد800 )

 

«بیدادگر» و «فسادپرور» ! 

 

من «شهریاری خودکامه» را در «دیاری بی برنامه» دیدم ،

که از بسیاری «احساس حقارت» و «تنگی ظرفیّت» ، 

در درون «مي سوخت» و دهان منتقدان را «مي دوخت» . 

این «خون آشام ناآگاه» در «شام سیاه»،

 چون «کوری بی عصا» و «مغروری بینوا»،

با «لگامِ بیداد» در تاریکی «گام می نهاد» .

آن که در درون خویش نه «شخصیّتی منیع» می یابد و نه «ظرفیّتی وسیع»،

ناگزیر این کمبودها را با «توسُّل به زور» و «تقابُل با افرادِ فکور»

می کوشد تا «ضعف ها را جبران» و «نقص ها را پنهان» کند!

 هیچ انسانی،«کامل» و متخلّق به همه «فضایل» نیست،

بنابراین به هیچ کس حتّی «مجسّمه حق» نباید «قدرت مطلق» داد؛

زیرا قدرت ذاتاً «بیدادگر» است و «فسادپرور» !

 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------------- 

لِگام: دهانه اسب

منیع: استوار و بلند

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : چهار شنبه 29 آذر 1396 | 4:25 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد798 )

 

 

«ریش ها» یا «ریشه ها»؟! 

 

از آن گاه که ریش ،«عیارِ دین» شد و «معیارِ آیین»

«ریا» جای «روایت» را گرفت و «دَرای» جای «درایت» را. 

«بَطن» به جای «باطن» نشست و «خائن» به جای «صائن».

ریاکاران به جای «ریش ها»،«ریشه ها» را زدند!

از آن پس نه تنها «گِلِ ریشه ها»،که «گُلِ اندیشه ها» هم خشکید.

 «سکّه تظاهر، رواج» دارد و «سبیکه تکاثُر،حراج»!

«شهامت رنگ می بازد» و «لئامت بر فرهنگ می تازد»!

«صداقت رو به زوال» است و «حماقت رو به روال»!

«یادها ،فراموش» است و «فریادها،خاموش»!

«هوس ها ،محسوس» است و «نفس ها، محبوس» .

 هر شهر نیاز به «داد» دارد و «وداد»!

اگر نمی توانیم «داد» بگستریم،لااقل «فریاد» برآوریم!

 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------------------------

درای: زنگ،جرس،زنگ بزرگ که بر گردن چهارپایان ببندند

بطن: شکم

باطن: اندرون،درون چیزی،اصل

صائن: نگاه دارنده،حفظ کننده،نگهبان 

سبیکه: نقره گداخته، تکّه سیم یا زر،شمش طلا یا نقره

تکاثُر: افزون شدن،بر بسیاری مال و ثروت به یکدیگر فخرکردن

لئامت : پستی، فرومایگی، بخیلی،پست فطرتی

روال: روش، اسلوب،نظم و ترتیب

داد: قانون،عدل،انصاف،مقابل ظلم و ستم

وداد: دوستی،محبت

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : دو شنبه 27 آذر 1396 | 6:55 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

   هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد797

 

«برترین کار» و «بهترین ابتکار»

 

 «نماد انسان» در «نمود جهان» 

چونان «شمعی لرزان» است در «جمعی پریشان» . 

«تندبادِ قلع و قمع در حالِ وزش» است 

و «بنیادِ شمع در احتمالِ لرزش».

برای شمع،«خاموشی،سرشتِ محتوم» است 

و «فراموشی،سرنوشتِ معلوم».

 در این «مجالِ کوتاه» و با وجود «احتمالِ اشتباه»،

«برترین کار» و «بهترین ابتکار»برای شمع،

روشن کردن «شمع های خاموش» است برای «جمع های مدهوش» . 

«انگیزشِ شمع»،«ریزشِ دَمع» است؛

دَمعی که «ریشه های روشنایی را بیفشاند»

و «اندیشه های شکوفایی را برویاند»! 

 چه زیبا می سراید این «حکیم مانا»،«حضرت مولانا»:

 

باد تند است و چراغم ابتری
زو بگیرانم چراغ دیگری
همچو عارف کن تنِ ناقص چراغ
شمعِ دل افروخت از بهرِ فراغ 

 

 

#شفیعی_مطهر

 

---------------------------------

قلع و قمع: ریشه کن کردن و برانداختن

محتوم: ثابت و استوار،حتمی

مدهوش :سرگشته ،سرگردان، گیج، متحیّر

دَمع: اشک،سرشک،اشک چشم

ابتر: دم بریده،ناقص،بی فرزند

فراغ: فارغ شدن،آرامش و آسایش،آسودگی خاطر

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : یک شنبه 26 آذر 1396 | 5:25 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

 مشاركت مردم، راه تعديل قدرت است 


  گسترش و تعميق مشاركت مردم در همه امور جامعه و حكومت در قالب احزاب ، نهادهاي مدني و تشكل هاي گوناگون، بهترين راه تعديل قدرت فردي در هر جامعه است. بديهي است تشخيص اكثريت مردم و تصميمات اتّخاذ شده توسط عموم مردم به صواب نزديك تر است، تا تشخيص و تصميم فردي. پيامبر اكرم (ص) مي فرمايند: «لا تَجتَمعُ اُمَّتي علي الخطاء».  

امت من بر خطا اجتماع نمي كنند.

  شهيد محمد باقر صدر بر همين حقيقت تصريح مي كند:

  «درصد خطاي يك امّت خيلي پايين تر از درصد خطاي يك فرد است.»

  «كارل كوهن» اشتباهات احتمالي حكومت را با ملت مقايسه مي كند:

  «اشتباه يك ملت، كمتر از اشتباه يك حكومت است.»

  «مُنتسكيو» توزيع قدرت بين ملت و پرهيز از تمركز قدرت در يك فرد را خطرناك مي داند:

  «نبايد به هيچ كس قدرت مطلق داد؛ زيرا هيچ فردي آن قدر با فضيلت نيست كه قدرت مطلق را در دست داشته باشد و فاسد نشود.»                       
 

  پس لازمه يك حكومت مردمي و غير استبدادي، مشاركت مردم است. 

   «هانا آرنت» حكومت مردم سالاري يا دموكراسي را اين گونه تعريف مي كند:

  «دموكراسي يعني آن كه مردم از طُرُق بسيار آزاد و دموكراتيك بتوانند حق حاكميّت خود را واگذار، و به راحتي پس بگيرند. هر گاه جريان انتقال قدرت و يا وكالت دائمي مردم به يك فرد، حزب يا جريان سياسي تحقُّق پيدا نمايد و امكان برگشت آن ميسور نباشد، دموكراسي ذبح شده است؛ زيرا وكالت دائمي از سوي مردم به يك نقطه ديگر به معني نزول از ارزش هاي دموكراتيك است.»  

 (شفيعي مطهر،مباني و ضرورت مشاركت، ۱۳۸۳،ص ۲۳ و ۲۴)

 
 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar


موضوعات مرتبط: مقالات

تاريخ : جمعه 24 آذر 1396 | 10:53 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

  هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد795 )

 

«دغدغه بیداری» و «زمزمه مردمسالاری» 

 

در این شهر سال هاست مردم از پای «نمی نشینند»،

تا خود «مدیران میهن» و «امیران خویشتن» را «برگزینند». 

اینان مدیران جامعه را خود «انتخاب» می کنند،اما در «خواب».

مسئولان از مردم «می خواهند» که بگویند «چه نمی خواهند»! 

مردم چون نمی دانند «چه می خواهند»،

ناگزیر انتخابات برگزار می کنند تا بگویند «چه نمی خواهند»!

انسان برای «ساخت» به «شناخت» نیاز دارد؛

و لازمه شناخت هر «پدیده» و «آفریده»،

«دادخواهی» و «خودآگاهی» است.

آنان که «دغدغه بیداری» و «زمزمه مردمسالاری» دارند، 

همه باید از دل و جان «بسوزند»

و «شمع آگاهی» را در هر «جمع راهی» بیفروزند!

 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------

راهی: رونده،راه افتاده،راه رونده

 زمزمه: ترنُّم کردن،دعاخواندن آهسته،سخن گفتن زیر لب،صدای رعد،بانگ شیر

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : جمعه 24 آذر 1396 | 5:51 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 هر پگاه نو  با نگاه نو

 

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد794

 

«هورایی» یا «اهورایی»؟!


Football iu 1996.jpg

 

 اگر زندگی را «سابقه بی مثال» و «مسابقه فوتبال» بدانیم،

هنر واقعی «گُل شدن» است،نه «گُل زدن»!

گُل زدن،«جلوه گر» است و گُل شدن،«هنر»!

آن در یک «آن» روی می دهد و این در یک «دوران»!

آن ،«شور» برمی انگیزند و این،«شعور»!

آن، باعث زدن «کف» می شود و این، عامل رسیدن به «هدف»!

مردم با آن، «هورایی» می شوند و با این، «اهورایی»! 

آن،«هیجان» می آفریند و این،«جان»!

آن، «انفجارِ شادی» است و این،«معمارِ آزادی»!

بیاییم از هر «نهار»،«بهار» بسازیم

و در هر بهار «تبسّم گُل» و «ترنُّم بُلبُل» را 

در «جان ،تجسُم» و در «جهان،تداوُم» بخشیم!

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------- 

هورا : هلهله تحسین و شادی

اهورا: سَروَر بزرگ،خداوند

سابقه: پیشی گیرنده،پیشینه

آن: لحظه،دم،هنگام،اندکی از زمان،کمترین وقت

نهار: روز

ترنُّم: آوازخواندن،زمزمه کردن به آواز خوش

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : پنج شنبه 23 آذر 1396 | 6:12 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |


 

  هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد792

 

«بهره مندی بهینه» از «کمترین نقدینه»

 

برخی «ثروتمندان خودخواه» و «مرفّهان ناآگاه» 

به قدری «فقیر» اند و «حقیر»،

که به جز «پول» و «تیول» هیچ ندارند!

زیرا «خرد نمی ورزند»،بنابراین به «هیچ نمی ارزند». 

ولی بعضی تهیدستان به حدّی «بی نیاز» اند و «سرافراز»،

که «هیچ نمی خواهند»،زیرا به حقیقتِ هستی «آگاهند»!

«بی نیازی» و «سرافرازی»،

نه در «داشتن» و «انباشتن» ،

که در «بهره مندی بهینه» از «کمترین نقدینه» است!

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------

تیول: ملک و آب و زمین

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : سه شنبه 21 آذر 1396 | 6:38 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

  هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد791

 

«زاده» و «آزاده»

 

 بزرگی انسان های بزرگ آن گاه «عِیان» و «نمایان» می شود

که در «کنارِ مردُم »قرار گیرند،نه «سوار بر توهُّم»!

آنان که خود را «تافته ای جدابافته» و «یافته ای فراشتافته» می دانند،

نه «امیرِ مردم»،که «اسیرِ توهُّم» اند!

کسانی می توانند در دل مردم «جای گیرند» و «ماوای گُزینند»،

که نه در «تاراجِ گنج ها»،که در «علاجِ رنج ها» در کنار مردم 

و در «دردها،شریک» باشند و در «گزندها،نزدیک» . 

مردم را در «سختی ها یاری» کنند و در «شوربختی ها،همیاری»!

با مردم «گرم بجوشند» و به آنان «فخر نفروشند»!

خود را «خَدوم» بدانند و مردم را «مخدوم» !

 هر «زاده»،«آزاده» است،

مگر این که خود «تن به بردگی» دهد و «سر به سرسپردگی»!

 

#شفیعی_مطهر

 --------------------------------- 

زاده: زاییده شده،متولدشده،فرزند

تافته:  نوعی پارچه ابریشمی

ماوای: جایگاه پناهگاه

خدوم: خدمتگزار،نوکر

مخدوم: سَروَر،آقا،کسی که نوکر دارد

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : دو شنبه 20 آذر 1396 | 5:16 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |


 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد789

 

«شکستنِ بال» و «بستنِ مقال»!


من «عقابی طنّاز» و «شاهینی تیزپرواز» را 

«اسیرِ قفس» و در «زنجیرِ عَسَس» دیدم. 

او «جانانه می نالید» و «اندوهگنانه می پالید»؛ 

اما نمي دانم از «داشتن بالِ دراز» می نالید 

يا از «نداشتنِ مجالِ پرواز»؟ 

زيرا هر دو «دردناك» اند و عاملِ «هلاك»!

چه سخت است با داشتن «بال و پَر» و «قلمِ هنرور»،

«ابرازِ راز را نیارستن» و «آغازِ پرواز را نتوانستن»!

از آن سخت تر «شکستنِ بال» است و «بستنِ مقال»!

 

#شفیعی_مطهر

 --------------------------------------

مقال :سخن گفتن، گفتگو، گفتار

طنّاز: شوخ و پُرناز

عَسَس: شبگرد، گزمه، پاسبان

جانانه :از روی جانبازی،به طور دلخواه و کامل

می پالید: جستجو می کرد،می کاوید،پال پال کردن

یارستن : توانستن، یارایی داشتن ،از عهده برآمدن

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : شنبه 18 آذر 1396 | 6:17 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

  هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد788

 

هر چه «ظرفیّت،ژرف تر»،«شخصیت،شگرف تر»!

 

 

 

من «قفسه سینه»، این «قفسِ خالی از کَرکَسِ کینه» را 

«انباشته از رازهای نگفته» و «انگاشته از سوز و گدازهای نهفته» دیدم. 

اما احساس کردم این «سوقِ راز» و «صندوقِ مَجاز» ،

هر چه «انباشته تر»،«بر افراشته تر»!

و هر چه «خالی تر»،«خیالی تر»!

«ارزش هر سینه» و «گنجایش این گنجینه»

به خاطر «انبوه رازهای نگفتنی» و «شکوه سوز و گدازهای نهفتنی» است. 

«گوهرهای راز» و «جوهرهای ناز»،

نه در «پهنای صحرا»،که در «ژرفای دریا» نهفته است؛

بنابراین هر چه «ظرفیّت،ژرف تر»،«شخصیت،شگرف تر»!

 

#شفیعی_مطهر

 ------------------------------------

انگاشته:پنداشته،فرض کرده،گمان کرده

سوق: بازار، جای خرید و فروش کالاها

مَجاز: غیرحقیقی،ضد حقیقت

شگرف: عجیب، طُرفه، نیکو، کمیاب و بی نظیر در خوبی و زیبایی

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : جمعه 17 آذر 1396 | 7:18 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد787

 

«رایتِ ریا» در «ولایتِ ولا»

 


من خدا را در «زمان، قريب ترين» و در «زمين غريب ترين» ديدم.

همه «از خدا مي گوييم» ؛اما «راه خود را مي پوييم». 

وقتی «رایتِ ریا» در این «ولایتِ ولا» در اهتزاز است،

همه «واژه ها وارونه» می شود و «ویژه ها واژگونه»! 

«شرافت» را «آفت» می نامند و «فضیلت» را «رذیلت»!

«فرهنگ» را «ننگ» می دانند و «بی فرهنگی» را «زرنگی» !

«صداقت» را «حماقت» می پندارند و «نمایه رسالت» را «مایه خجالت»!

در این جا حرف های «گفتنی»،«نهفتنی» می شود

و آبروهای «اندوختنی»،«فروختنی»!

«شیفتگان خدمت،مغضوب»اند و «فریفتگان قدرت،مطلوب»!

بیاییم با «گسترش آگاهی» در این «واحه واهی»، 

گردش این «گردونه گردان» و «وارونه دوران» را 

از «محورِ وابستگی» به «مدار شایستگی» برگردانیم.

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

رایت: پرچم، بیرق،عَلَم

ولایت: شهرستان، قسمتی از کشور

ولا :خویشی، قرابت،ملک ،پادشاهی

اهتزار: جنبیدن و تکان خوردن چون پرچم و شاخه درخت،شادمانی،جنبش

ویژه: برگزیده، خاص، خاصه

 واحه: آبادی، کوچک در صحرا،شهر

واهی: سست، بی بنیان، کهنه و پوسیده

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : پنج شنبه 16 آذر 1396 | 6:32 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

میلاد دو زمزم هدایت 

 

امروز زادروز خجسته شکوفایی گل نبوّت و شکوفه امامت است .

امروز قدسیان کف زنان پای می کوبند و دف زنان دست می افشانند .

امروز خورشید بر زورق دیرین نشسته و خوشه های زرّین می پراکند . نگاه او پگاه را زرافشان می کند و روز را درخشان . ...

و امشب ماه در هاله ای رویایی و هودجی اهورایی ، آبشار سیمگون خود را بر کویر جان و دشت جهان جاری می سازد .

امروز دریاها صدف های سُرور به ساحل می ریزند و سُرور جان را با نور جانان می آمیزند .

امروز از چشمه ساران ، لعل می جوشد و در جویباران مروارید غلتان می خروشد . 

 امروز امواج خروشان ، طبق های مروارید به دوش دارند و سبدهای امید یر سر .

امروز بر سر و روی باغ شکوفه های ملکوت ریخته و از درختان خوشه های یاقوت آویخته است .

امروز بهار با کوله باری پر از شکوفه ترانه می خواند و سبد سبد رایحه می افشاند .

امروز خاک بر افلاک می نازد و فرزند انسان در برابر قدسیان سر بر می افرازد .

امروز فلسفه سجده ملایک بر آدم تفسیر می شود و منصب خلیفه اللّهی انسان تعبیر می گردد .

امروز عرشیان بر فرشیان رشک می برند و از شوق اشک می بارند .

امروز گسترده ترین دریای رحمت رحمان از سرچشمه افلاک بر بستر خاک جاری می شود

امروز آخرین هودج هدایت و ششمین کوکب امامت در هاله ای از شمیم عطرافشان بهشتی بر زمین می نشینند . زمین برای استقبال از مرکب مهرافروز رسالت و مقدم دل افروز امامت طاق نصرتی از رنگین کمان شوق بر افراشته است .

میلاد خجسته این دو کوثر رحمت و زمزم هدایت ، ولادت مسعود نبی مکرّم اسلام حضرت محمد (ص) و حضرت امام جعفر صادق (ع) بر امت مسلمان و جامعه بشریت مبارک باد . 

سید علی رضا شفیعی مطهر

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: قطعه ادبي

تاريخ : چهار شنبه 15 آذر 1396 | 7:0 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 786

 

«تابِ اسارت» و «عتابِ حقارت»

 

 کسی که «راز را می داند» و «پرواز را می تواند»،

برایش راه رفتن با «پای پیاده» بویژه «با قلّاده»، 

«بسی عار» و «بسیار دشوار» است.

 پرنده ای که از «گِل»،«دل» بریده،

از «خاک، وارسته» و به «افلاک، دلبسته»،

او از زمین «دل کنده» و دل را با «فضایل آکنده»،

بنابراین نمی تواند «اوجِ آسمان را ببیند» 

و بر «موجِ حِرمان بنشیند»!

او از «تنگنای قفس رهیده» و به «فراخنای مقدّس رسیده».

کسی که «اسیرِ قفس» و «درگیرِ محبس» است، 

نه «دیوارها را تنگ» می داند و نه «حصارها را ننگ»!

ولی چون «رنجِ ریایی را کشید» و به «گنج رهایی رسید»،

دیگر نه «تابِ اسارت» دارد و نه «عتابِ حقارت»! 

زنهار اگر باز «به قفس برگردیم» و «با عَسَس بگردیم»!

 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------

قلّاده: گلوبند،افسار،مهار

آکنده: انباشته،پُرکرده

حِرمان: بی بهرگی،نومیدی،بی روزی

عتاب: خشم گرفتن و ملامت کردن،سرزنش کردن،درشتی کردن

عَسَس: شبگرد،گزمه،پاسبان

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : چهار شنبه 15 آذر 1396 | 5:20 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

وحدت با هم ؟ یا با من ؟! 

 

#شفیعی_مطهر

 

بنا به روایات برادران اهل تسنّن ، میلاد حضرت رسول اکرم (ص) ۱۲ ربیع الاول سال ۵۳ قبل از هجرت است ، ولی راویان شیعه عموما ۱۷ ربیع الاول را روز ولادت آن حضرت می دانند . ابتکار وحدت طلبانه و پیشنهاد مدبّرانه مرحوم آیت الله العظمی منتظری ، از این عامل به ظاهر تفرقه ، نماد یگانگی و سمبل وحدت ساخته است . بنا بر این یشنهاد از دوازدهم ربیع الاول هر سال تا هفدهم آن ماه به عنوان ایام فرخنده میلاد پیامبر اکرم(ص) و هفته وحدت نامگذاری شد ، تا در سراسر جهان اسلام ،آیین های جشن و سرور برگزار شود و در این آیین ها بر تحکیم ستون های وحدت و رشته های استوار همبستگی و یگانگی تاکید گردد . 

وحدت چیست؟

مفصود از وحدت فرق اسلامی از جمله شیعه و سنی این نیست که سنّی ها ، شیعه یا شیعیان ، سنّی شوند ، یا هر دو مذهب نسبت به بعضی از مواضع خود تجدید نظر کرده ، از برخی باورها دست بکشند ، تا دیدگاه هایشان به یکدیگر نزدیک شود ، بلکه هدف از وحدت این است که طرفین ضمن حفظ مواضع خود :

۱ - درباره مفترقات با یکدیگر نستیزند. 

۲ - درباره مشترکات با یکدیگر متّحد و متّفق شوند و در راه وصول به اهداف مشترک، یکدیگر را یاری دهند . 

اگر چنین وحدتی جلوه گر شود ، تمام فتنه ها و درگیری های قومی ، قبیلگی ، نژادی ، فرقه ای و مذهبی رفع شده ، مسلمین در دنیا به عنوان عظیم ترین ، قدرتمندترین و ثروتمندترین اتّحادیه و بلوک سیاسی ، اقتصادی ، کشاورزی ، نظامی ، فرهنگی و... مطرح می شوند .

از آن پس دیگر منابع مالی و انسانی مسلمین به غارت ابرقدرت های شرق و غرب نمی رود !

...فلسطین مظلومانه پرپر نمی شود و جوانان مبارز غریبانه به خاک و خون نمی غلتند ! و اقلیتی صهیونیست بر بیش از ۲۰۰میلیون عرب و بیش از یک میلیارد مسلمان نمی خروشند و فخر نمی فروشند !

....بوسنی و هرزگوین ستم دیده لگدکوب صرب های وحشی و متجاوز نمی شود و ناموس مسلمانان مورد اهانت قرارنمی گیرد !

...چچن مسلمان از نقشه جغرافیایی جهان محو نمی شود ! 

مسلمانان بی پناه روهینگیا مظلومانه از وطن و زادگاه خود میانمار رانده نمی شوند! و...

   موانع وحدت اسلامی چیست؟

نهال وجود همه پیامبران راستین الهی از چشمه سار زلال وحدانیّت می نوشند و طبعا نباید میوه ای جز وحدت به بار آورند . گوهر پیام همه انبیا یکی است . 

« لا نُفَرِقُ بَینَ اَحَدٍ مِن رُسُلِهِ » ( بقره ، ۲۸۵) 

بنابراینِ نباید بین موحّدان اختلافی باشد ، بویژه بین پیروان و مومنان به یک دین و آیین . 

بدون تردید ، وحدت و همبستگی ملل اسلامی مورد تاکید و آرزوی همه اندیشمندان ، روشنفکران و دانشمندان اسلامی است . همه مُصلحان ، مسلمانان را به وحدت خوانده اند، اما چرا علی رغم این همه تاکیدات و توصیه ها ، وحدت واقعی تحقّق نمی یابد ؟ 

به باور من علت عمده عدم تحقّق وحدت ، نامشخّص بودن محور وحدت است . همه ، وحدت را می ستاییم ، ولی عملا برتفرقه می افزاییم . چرا ؟ چون درک و تعریف ما از مفهوم وحدت ، یکسان و شفّاف نیست . همه وحدت را می خواهیم ، اما نمی گوییم حول چه محوری؟!

فرض کنید ندادهنده ای در یک بیابان یا دشت وسیع ، همه مردم پراکنده را به تجمّع در یک نقطه فرا بخواند، اما محلِّ دقیق تجمّع را مشخّص نکند . در نتیجه هر گروه و دسته ای در یک نقطه گرد می آیند . در این صورت تفرّق افراد به تفرّق گروه ها می انجامد . در حالی که اگر منادی ، همه را به تجمّع در حول یک پرچم یا یک درخت یا یک محدوده مشخّص فرا بخواند، لااقل افراد مشتاق و با حسن نیّت در فهم و درک تجمّع و گردهمایی مختلف و متفرّق نمی شوند .

خداوند در آیه ۶۴ سوره آل عمران وقتی اهل کتاب را به وحدت فرا می خواند ، بلافاصله محور وحدت را مشخّص می کند :

« قُل یا اَهلَ الکِتاب تَعالَوا اِلی کلمهٍ سَواءٍ بَینَنا وَ بَینَکُم...»

« بگو ای اهل کتاب ! بیایید از آن کلمه حق که میان ما و شما یکسان است ، پیروی کنیم.( و آن کلمه این است که ) به جز خدای یکتا هیچ کس را نپرستیم و برخی از ما بعضی را به جای خدا به ربوبیّت تعظیم نکنیم . ( یعنی روسای مذهب را به رتبه پرستش و اختصاصات الهی نرسانیم. ) پس اگر از حق روی گرداندند ، بگویید: شما گواه باشید که ما تسلیم فرمان خداوندیم .»

علت اصلی بیشتر اختلافات بین ادیان ، مذاهب و نظریات مختلف ، قشری نگری و ظاهراندیشی است . گوهر و جوهره همه ادیان الهی یکی است . ما هر چه از پوسته و ظاهر به سوی مغز و اصل ادیان پیش می رویم ، بیشتر به مایه های وفاق و وحدت و سرمایه های وحدانیت نزدیک می شویم .

 مخاطبان پیام هفته وحدت تنها اهل تشیّع و تسنّن نیستند ، بلکه هر انسان باید آن قدر سعه صدر و ظرفیّت داشته باشد که بتواند عقاید مخالف خود را بشنود ، تحمّل کند، منطقی و منصفانه برخورد کند، مخالف را تکفیر و تفسیق نکند ، بر مخالف نشورد و با او نستیزد . 

منطق قرآن از هر مسلمان می خواهد که هر سخنی را بشنود ، آن را با معیار خرد بسنجد و از بهترین آن پیروی کند :

« فَبَشِّر عِبادِ الَّذینَ یَستَمِعونَ القَول وَ یَتَّبِعونَ اَحسَنَه » ( زمر ، ۲۰)

و باز این پیام قرآن است که ما را به بهترین شیوه بحث ، مناظره و گفت و گو فرا می خواند: 

« اُدعُ اِلی سَبیل رَبِّکَ بِالحِکمَهِ وَ المَوعِظَه الحَسَنَه وَ جادِلهُم بِالَّتی هِیَ اَحسَن » 

( نحل ، ۱۲۵)

معنی وحدت این نیست که هرکس بخواهد با ما متحّد باشد ، باید مثل ما بیندیشد ، بلکه باید با بهره جستن از معیارها ، ملاک ها و منابع مستند قرآنی و روایی و ترازوی منطق و عقل ، اندیشه ها و افکار را بسنجیم ، تا با جرقّه حاصل از برخورد اندیشه ها و اصطکاک افکار ، راه صواب و اندیشه برتر نمایان شود . 

 اصل  «اختلاف » در اندیشه ها و افکار پدیده ای مثبت و رشدآور ارزیابی می شود . کمال انسان ها در اختلاف اندیشه هاست . پیامبر بزرگوار ما(ص) ، اختلاف فکری اندیشمندان را رحمت و مایه رشد علمی و عقلی می نامند . اگر همه افکار و عقاید مثل هم باشد ، تضارب آرا معنا ندارد . بنابراین تنها راه حفظ وحدت برای همه ملت ها ، فرقه ها و افراد این است که یکدیگر را تحمل کنند ، ظرفیت های فکری ، سیاسی ، اجتماعی ، علمی ، عقلی و مذهبی خود را ارتقا دهند .

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: مقالات

تاريخ : سه شنبه 14 آذر 1396 | 16:23 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 785

 

«یافتن نهفته ها» و «دریافتن نگفته ها»!

 

من خود عمري «بيانی گويا» و «بنانی نويسا» دارم؛ 

امّا يقين دارم كه به گاه «ریزش برگ» و «انگیزش مرگ» ، 

سرانجام آنچه نه تنها برای «دوستان باهَدَف»،

که حتّي براي «فرزندانِ خَلَف» به ميراث خواهم گذاشت، 

نه «انبوه گفته ها»،که «اندوه ناگفته ها» خواهد بود.

 زیرا نه زبانی برای «گُفتن» هست و نه گوشی برای «شنُفتن»!

گفته ها را همه «می فهمند»،ولی برای ناگفته ها همه در «وَهم اند»!

گفته ها را نگفته هم همه «می دانند»،

ولی ناگفته ها را اگر بگویی هم «نمی شنوند»! 

گوینده برای گفته هایش همه را «سراپا گوش» و «پای تا سر هوش» می بیند؛

ولی برای «نهفته ها» و «ناگفته ها» 

نه «گوشی شایسته» می یابد و نه «هوشی بایسته»!

با همه این ها قدر و ارزش هر «دانشور فکور» و «پژوهشگر باشعور» 

به میزان «حرف هایی است که برای نگفتن اندوخته» 

و «شگرف هایی که برای نهفتن آموخته»!

...و جز خدا کسی نمی داند که برخی «سینه ها» چه «گنجینه ها» 

«داشته اند» و بر روی هم «انباشته اند»

و با خود به «گور» می برند و به دست «مار و مور» می سپارند!

 بیاییم «نهفته ها را بیابیم» و «نگفته ها را دریابیم»!

 

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

 بنان: انگشتان، سرانگشتان،دست

خَلَف: فرزند،فرزند خوب و صالح،جانشین

وَهم: پندار، خیال، تصور

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : سه شنبه 14 آذر 1396 | 7:29 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد784 )

 

«شمع هاي فروزان»و«خورشيد درخشان»

 

 هر «پگاه» با فرارسیدن «بامگاه»

و طلوع «فرِّ فروزان مهر» بر «سینه سپهر»،

ما معمولا «فروغ خورشید را کارساز» 

و خود را از همه «چراغ ها بی نیاز» می پنداریم، 

بنابراین همه چراغ ها را «خاموش» و روشنایی شان را «فراموش» می کنیم. 

چون شب فرا می رسد ،می فهميم در «شب ديجور» و در «قحطي و غربت نور»، 

كورسوي «شمعي افروخته» مي تواند در دل تاريكي ها «بدرخشد»

و «دل هاي سوخته» را «نور بخشد» .

  بنابراین بیاییم حتّی در حضور «خورشيد درخشان» نيز  

حُرمتِ «شمع هاي فروزان» را «پاس داریم»

و روشنگريشان را «سپاس گزاریم».

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------------

بامگاه: بامدادان،هنگام بامداد

فرّ: فره، شان و شوکت، شکوه، زیبایی، برازندگی ،پرتو، فروغ

دیجور: تاریک،تیره،سیاه

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : دو شنبه 13 آذر 1396 | 6:1 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

پاسداشت مشارکت مردم در امور 


مردمان در یک حکومت زمانی به درستی از حقوقشان بهره می یابند که امکان مشارکتشان  به طور واقعی فراهم باشد و بتوانند در تصمیم گیری ها و اداره حکومت نقش داشته باشند و در نحوه کار زمامداران نظارت کنند و نظر دهند و نظرشان مورد توجه قرار گیرد.

امیر مومنان علی(ع) بر این بود که همگان  در حکومت مشارکت کنند و نقش داشته باشند،چنان که فرموده است:

« لیس امرُو - و ان عظمت فی الحق منزله، و تقدمت فی الدین فضیله - بفوق ان یعان علی ما حمله الله من حقه . و لا امرو - و ان صغرته النفوس،و افتحمته العیون - بدون ان یعین علی ذلک او یعان علیه.»(الغارات ،خطبه 216)
 

هیچ کس - هر چند جایگاهش در حق بسی بزرگ بُوَد و برتری او در دین بسی پیشتر از دیگران باشد- بالاتر از آن نیست که در گزاردن حقّی که خداوند بر عهده او گذاشته است،از یاری دیگران بی نیاز باشد .

و هیچ کس - هر چند مردمان او را کوچک شمارند و در دیده آنان بی مقدار به حساب آید - خُردتر از آن نیست که نتواند دیگران را در گزاردن حق یاری دهد یا نخواهد که بر انجام دادن وظیفه او را یاری دهند.

زمینه سازی برای مشارکت همگانی در حکومت ،پاسداشت کرامت مردمان است. امیر مومنان علی(ع) این مشارکت را تا آن جا می داند که هیچ کس محروم نگردد و هیچ کس خود را بی نیاز از آن نخواند. امام (ع) در این جهت راه را بر همگان گشود تا هر کس به تناسب توان خود،مشارکت نماید و از مردمان خواست تا از مشارکت در امور،حق خواهی ،نظردهی و  دادخواهی خودداری نکنند:

« فلاتکُفّوا عن مَقالَه بحقّ،اَو مَشورَه بِعَدل.»

بنابراین از گفتاری، به حق یا رای زدنی به دادگری بازنایستید.

(رخساره خورشید،صص634-635،دکتر دلشاد تهرانی،مصطفی،1391،انتشارت دریا،تهران)


موضوعات مرتبط: مقالات

تاريخ : یک شنبه 12 آذر 1396 | 10:5 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد783

 

«راه پیروزی»و«شاهراه بهروزی»


 «واژه مُحال» و «اندیشه انفِعال»  

تنها در «فرهنگِ دیوانگان» و «قاموسِ ابلهان» دیده می شود.

برای انسان «خردپیشه» و «اهلِ اندیشه» 

نه «شکست» وجود دارد و نه «بُن بَست».

او «از شکست ها درس می آموزد» 

و «از گشودن بن بست ها تجربه می اندوزد».

او پس از هر «افتادن برمی خیزد»

و با هر گونه «وادادن می ستیزد»؛

«انقیاد نمی شناسد» و از «انتقاد نمی هراسد».

تنها اینان هستند که «راه پیروزی را می یابند»

و به سوی «شاهراه بهروزی می شتابند».

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------

 مُحال:  غیرممکن،ناشدنی،ناشو

انفعال: شرمندگی،از چیزی یا امری شرمنده شدن

قاموس:  کتاب لغت

وادادن: ول کردن،شل شدن

انقیاد: خوار و رام شدن،گردن نهادن،مطیع شدن،فرمانبرداری

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : یک شنبه 12 آذر 1396 | 7:47 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 782

 

«نقاب نهانی»یا «قاب جاودانی»؟!

 

 «چهره های ماندگار» و «سخنان خردمدار» را 

نه در «نقاب نهانی»،که در «قاب جاودانی» می گذارند.

 هيچ قابی خالي از «تصاويرِ جاودانه» يا «جملات حکیمانه» نیست؛ 

بنابراين براي «پایداری» و «ماندگاري»، 

بايد «حرفي براي گفتن» يا «استعدادي براي شكفتن» داشت.

 در جهان هستی از «پگاهِ خیز» تا «شامگاهِ رستاخیز»

از همه «رفتارهای بشر» و «گفتارهای خیر و شر»،

آن هایی «ماندگاری را می پایند»،که «حقمِداری را می شایَند» .

از «آثار انسانی» و «افکار آسمانی»

آن چه که برای بشریت «سودی ژرف» یا «رهنمودی شگرف» در بردارد ،

از «اندوهِ میرایی می رهد» و به «شکوهِ مانایی می رسد».

 

#شفیعی_مطهر

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : شنبه 11 آذر 1396 | 6:18 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 780

 

 «امیران قُلدُر»یا«اسیرانِ تکبُّر»؟!

 من بسیاری از «خودکامگانِ ستمکار» و فرمانرویان قُدرتمِدار» را دیدم،

«ایستاده بر اوجِ قدرت» و «نشسته بر موجِ شوکت»؛ 

امّا با «خشمی گران» و «چشمی نگران»،

زیرا پیوسته «حُبابی لرزان» و «سرابی نهان» 

«بر جانش می تازد» و «روانش را می گدازد».

هیچ خودکامه ای «بر سریرِ تکبُّر»نمی نشیند

و «شمشیرِ تجبُّر» برنمی کشد،

مگر این که «احساسِ ذلّت» و «هراسِ رذالت»

درونش را «می آزارد» و شخصیّتش را «پَست می انگارد»!

بنابراین «امیرانِ قُلدُر» و «اسیرانِ تکبُّر»،

«بسی ذلیل»اند و «بسیار علیل»!

چه زیبا فرمود آن «پدرامِ لایق»،«امامِ صادق(ع)»:

ما من رَجُلٍ تَکبّرَ أَو تَجبَّرَ الّا لذلَّةٍ یَجدُها فی نَفسِهِ؛

هیچ مردی نیست که تکبُّر بورزد یا خود را بزرگ بشمارد ،مگر به خاطر ذلّتی که در نفس خود می یابد.

(وسایل الشیعه ج 15 ، ص 380 ، ح20801)

#شفیعی_مطهر

 ------------------------------------

تجبُّر: نیرو و قدرت خود را به رخ کشیدن،ستم کردن،کسی را به زور به کاری واداشتن

رذالت: فرومایگی،پستی،ناکسی

قُلدُر: زورگو،گردن کُلُفت،خودسر

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : پنج شنبه 9 آذر 1396 | 7:0 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد779

 

«نردبانِ قدرت» و «پلّکانِ شوکت»

 برآمدن بر فرازِ «قُللِ رفیع» و «مَحلِّ منیع» 

«بسی ترسناک» و «بسیار وحشتناک» است؛

امّا خطرِ واقعی ،نه «ارتفاعِ بلند»،که «سقوطِ دردمند» است.

 «صعود» لزوما «سقوط» در پی ندارد؛

ولی همه سقوط کنندگان کسانی هستند،

که نخست «راهِ صعود را پیموده اند»، 

  سپس به درّه خطر «سقوط نموده اند»!

بنابراین همه کسانی که «مغرورانه» و «مستانه» 

از «نردبانِ قدرت» و «پلّکانِ شوکت»بالا می روند،

«گوشِ استماع را بگشایند» و «خروشِ ارتفاع را بِپایند»! 

زیرا هر که بر فرازِ «اریکه ریاست» و «باریکه سیاست»

 «بالاتر نشست»،«استخوانش سخت تر خواهد شکست»! 

چه زیبا می سراید این سراینده مانا،حضرت مولانا:

نردبانِ خلق این ما و منی اسـت        

عاقبت زین نردبان افتادنی است


           هر که بالاتر رود ابله تراست       

کاستخوان او بَتَر خواهد شکست 

 

#شفیعی_مطهر

------------------------------

منیع: استوار و بلند، جای بلند و سخت

استماع: شنیدن،نیوشیدن،گوش فرادادن

خروش: بانگ و فریاد از روی خشم و قهر،شور و غوغا

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : چهار شنبه 8 آذر 1396 | 6:30 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 777

 

«میخی بر تابوت» و «تاریخی پر از طاغوت»

 

در «حاکمیت استبداد» و «حکومت بیداد»، 

همه «طُرُق» به «قُرُق» می انجامد.

خودکامه ،«مرام» را «رام» 

و «انسان» ها را برای «سان» می خواهد.

قدرت،«ویروسی گزنده» است و قدرتمدار،«اُختاپوسی کُشنده»!

«انسانِ آزاده» اگر «اسیرِ قلّاده» هم بشود،

«فقیر» می شود،نه «حقیر» !

ملّتی که تن به «تحقیر» دهد،«حقیر» می شود

و شهروندان حقیر «میخی بر تابوت» اند 

و دارای «تاریخی پر از طاغوت»!

جامعه آن گاه از «استبداد می رهد» که «تن به بیداد ندهد».

تنها در این صورت است که «قدرتِ عشق» بر «عشقِ قدرت» 

«چیره » و «روزگار خودکامه «تیره» می شود!

 

#شفیعی_مطهر

------------------------------

قُرُق: منع و بازداشت ،ممانعت از ورود به جایی،جایی که اختصاص به عده معینی دارد و دیگران از ورود به آن جا ممنوع باشند

مرام: آرمان،هدف،مکتب

رام: آرام،فرمانبُردار،خلاف سرکش

ویروس: میکرب بسیار ریز،مایه یا ماده اصلی که باعث بروز بیماری واگیر می شود،اصل و منبع فساد

اُختاپوس:جانوری دریایی قوی جُثّه و خطرناک با چنگال های دراز

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : دو شنبه 6 آذر 1396 | 7:25 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

    #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد776 )

 

«انسان بهروز» و «جامعه تیره روز» !

 

 نسل بشر آن گاه «مُصاب» و کاملا «کامیاب» است،

که در همه «خاک» و در هیچ «مَغاک»،

حتی یک «دردمندِ ناکام» و «شهروندِ بی شام»

«پای بر زمین» و «سر بر بالین» نگذارد. 

«سختی شر» و «خوشبختی بشر»، 

چون «آسمانِ بلند» بر فرازِ سرِ «انسانِ فَرَهمَند» است.

آسمان چه «تیره و تار» باشد و چه «پرنور و نار» ،

چه «شامِ سیاه» باشد و چه «بامِ پگاه»،

همه جامعه ناگزیرند هم «تیرگی را تحمُّل» کنند 

و هم از «روشنی تجمُّل» گیرند .

هر «فرد انسانی» و «شهروند جهانی» 

برای «تسکین سختی» و «تامین خوشبختی»

باید به «کاستن از آلام انسانی» و «آراستن مرام جهانی» بیندیشد. 

در یک «جامعه تیره روز» نمی توان «انسان بهروز» یافت.

 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------

شر: بدی،فساد

مُصاب: راست و درست،به هدف رسیده

مَغاک: گودال،جای گود 

فَرَهمَند: باشکوه،دانا و هوشمند،با شان و شوکت

بام: سپیده دم،صبح زود،نزدیک طلوع آفتاب

تجمُّل: زینت یافتن،آراسته شدن،خودآرایی

آلام: جمع«اَلَم»،دردها،رنج ها

مرام: مقصود،آرمان،هدف

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : یک شنبه 5 آذر 1396 | 6:31 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد774

 

«جذرِ ریشه» و «بذر اندیشه» 

 

در تاریخ بشر از «پگاهِ خیز» تا «شامگاهِ رستاخیز»

همه تحوّلات جامعه بشری در سه «اندیشه»،«ریشه» دارند:

به دیگرسخن از سه راه و روش می توان به «تعادُل رسید» و «تحوُّل آفرید»:

با «جنگ و کشتار» و یا با «انقلاب خونبار»

می توان «بنای گرایش ها» و «بنیان ارزش ها» را «درهم ریخت»،

ولی با سومین روش یعنی با«پرورش انسان» و «گسترش ایمان» 

می توان جامعه را «فرهیخت».

دو روش نخست «راه خشونت و شقاوت» است و «همراه با مرارت و مشقّت»، 

ولی زودتر به «پیروزی» می رسد،نه لزوما به «بهروزی» ! 

ضمنا «بهار جنگ و انقلاب» زود به «خزان سراب» می انجامد،

اما روش تربیت،دیرتر به «بار و بر» می رسد و سخت تر به «ثمر» می نشیند،

ولی ثمره اش «دیرتر می پاید» و «بیش تر می شاید»!

جنگ و انقلاب ،«خون می ریزند» و «جنون برمی انگیزند»!

اما تربیت ،انسان را از «جذرِ ریشه می رویاند» و «بذر اندیشه می افشاند». 

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------

فرهیخت:تربیت کرد،ادب کرد،پرورش داد،برکشید

بیشتر می شاید: شایسته تر است

جذر: بیخ،اصل

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : جمعه 3 آذر 1396 | 8:14 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد773

 

«توان طغیان»و«امکان عِصیان»!

 

من شگرد شهریار «شهر سرب و سراب» را چون «قهر خرب و خراب» دیدم 

  زیرا او برای تحکیم «سلطه خودکامانه» و «شیوه ریاکارانه» خود بر شهر  ، 

افراد «نفهم و کم سواد» و «چاپلوس و شَیّاد» را 

به «کارهای بزرگ» و «ابتکارهای سترگ» می گمارَد. 

این مدیران «بی منطق» و «نالایق» ، 

به جای «خدمت»،«خیانت» می کنند

و به جای «داد»،«بیداد»!

در نتیجه فضای جامعه را «می آلایند» و تنها شهریار را «می ستایند»!

گردن ها «زیر زنجیر زور» و سرها «درگیر آخور»!

در جامعه دو قطبی، «سیران را می نوازند» و «بر اسیران می تازند»!

مردم نه «توان طغیان» دارند و نه «امکان عِصیان»؛

زیرا «سیران،وجدان» ندارند و «اسیران،توان»!

در نتیجه فهمیده ها و باسوادها یا با کوله باری از «فکر و فرهنگ»

به دیار «فرزانِ فرنگ» کوچ می کنند، 

یا «خسته و سر خورده» و «نومید و آزرده» ، 

عمر خود را تا «پایان حیات»،بدون «امید نجات»، 

«می سوزند و می سازند» تا «نقد حیات را دربازند»!

 و در «گوشه گمنامی»،«پوشه ناکامی» را درهم پیچند!

 نمی دانم این «بنیادِ شهرِ ما» است یا «نمادِ قهرِ ما»!!

 

#شفیعی_مطهر

----------------------------- 

قهر :چیره شدن،غلبه کردن،چیرگی

خَرب: ویران کردن

فرزان: دانا،عاقل،خردمند

پوشه: پرده،هر چیزی که چیزی را بپوشاند

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : چهار شنبه 1 آذر 1396 | 7:30 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |