هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1046)

 

«اسیر تعصُّب» و «درگیر تصلُّب»!

 

کسی که «اسیرِ تعصُّب» و «درگیرِ تصلُّب» شود،

نه دیگر «چیزی می آموزد» و نه «تجربه ای می اندوزد».

متعصِّب نه «دل» را می فهمد،نه «دلیل» را! 

نه برای «عقل» ارزش قائل است،نه برای«عقیل»!

نه «تفکُّر» را درک می کند و نه «تدبُّر» را.

به جای «فکرِ عقلانی»،تنها «ذکرِ زبانی» بلد است!

و به جای «ژرف دیدن» و «شگرف اندیشیدن»،

تنها «تقلید» را می داند و «تمجید» را! 

او «قلّاده ای مُحکم» و «قیاده ای مُستَحکم» بر گردن دارد،

و «جهان بینی اش» تا نوکِ «بینی اش»!

با متعصّب نه «جدال،سودی» می بخشد و نه «استدلال،جودی»!

او در «غارِ بَدَویَّت»،اسیرِ «منقارِ مدنیّت» شده 

و «اطاعتِ کورکورانه» را «طاعتِ شکورانه» می پندارد.

برای او از «لذّتِ عبادت»،تنها «غلظتِ عادت» مانده

و این «عادت» را «سعادت» می پندارد.

از «فرهنگ گفت وگو» تنها «نیرنگِ های و هو»را بلد است

و در گفت وگو تنها به فکرِ «پیروزی» است،نه «دانش اندوزی».

اگر «عالی ترین ارزش ها» و «متعالی ترین انگیزش ها» به او عرضه شود،

نه ذرّه ای «تاثیر می گیرد» و نه ذرّه ای «تغییر می پذیرد»!

اگر بتوان به «مَنگی مُرده» و «سنگی افسُرده» روح بخشید،

به انسانِ متعصّب نیز می توان «جراتِ تغییر» و «شهامتِ تدبیر» داد!

 «مسیح»(ع) با عمری سراسر «ترویح»،

توانست «مُرده را جان» بخشد و «پژمُرده را روان»،

اما نتوانست «به متعصّب تدبُّر را بفهمانَد» و «متصلّب را از تحجُّر برهانَد»! 

 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------

تصلُّب: سخت شدن،سفت شدن

عقیل: انسان گرامی و خردمند

تدبُّر:اندیشیدن،در عاقبت کار اندیشیدن،چاره اندیشی

تمجید: بزرگ شمردن،کسی را به بزرگی نسبت دادن

قیاد(قیاده): مهار،افسار،لگام،ریسمانی برای بستن و کشیدن چهارپایان

جود: کرم،بخشش،عطا،جوانمردی

بَدَویَّت: صحرانشینی،انسان ابتدایی

مِنقار:نوک،تک،چنگ،نوک مرغ

مَنگ: کم هوش،گیج،احمق

ترویح: روح دادن،راحت دادن،کسی را آسایش رساندن

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : یک شنبه 25 شهريور 1397 | 12:1 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1044)

 

«تهذُّبِ ایده» یا «تعصُّبِ عقیده»؟!

 

بسیاری از «جنگ ها» و «نیرنگ ها»،

نه بر سَرِ «ایده ها»،که بر سَرِ «عقیده ها»است. 

حقیقت،«اندیشه ای والا» است و «ریشه ای مانا» دارد.

حقیقت نه در «حصار» است و نه در «انحصار».

هیچ کس نمی تواند ادّعا کند که «فضیلتِ حق» و «حقیقتِ مطلق» تنها نزد اوست. 

هر کس ممکن است «بخشی از حقیقت» و «آذرخشی از حقّانیّت» نزد او باشد.

برداشت و فهمِ هر کس از حقیقت،«پایه دیده» و «درونمایه عقیده» اوست.

امّا این «فهمِ آگاهی» ممکن است مُبتنی بر «وهمِ واهی» باشد!

فهم نباید از «راهِ خیال»،بل که باید از «گذرگاه استدلال» بگذرد،

تا بتواند «نوشی از حقیقت بنوشد» و «تن پوشی از حقّانیّت بپوشد».

اگر ما انسان ها بتوانیم «تهذُّبِ ایده» را به جای «تعصُّبِ عقیده» بنشانیم،

«ریشه جنگ ها» و «بیشه نیرنگ ها» می خشکد.

هر کس می تواند خود «داور» باشد

و برای خود یک «باور» داشته باشد،

ولی هیچ کس نمی تواند «پدیده حق» و «عقیده مطلق»را

در «حصار» و «انحصار» خود بداند!

 

#شفیعی_مطهر

----------------------------------------

تهذُّب: پاکیزه شدن از عیب و نقص

ایده: اندیشه،فکر،نیت

تعصُّب: جانبداری بی جا از کسی یا از مکتبی یا مذهبی

آذرخش: برق،صاعقه،پرتو

تن پوش: لباس ،جامه

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : جمعه 23 شهريور 1397 | 9:35 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1043)

 

  «جُرثومه فساد» و «سَمومه بیداد»!

 

پاکسازی جامعه از «جُرثومه فساد» و «سَمومه بیداد»،

چون «بازسازی نردبان» و «پاکسازی پلّکان» ،

باید از «بالا به پایین» و از «والا به فُرودین» آغاز شود!

وقتی آب از «سرچشمه» با صد «کَلَک و کِرِشمه»،

از «فراز تا فرود»،«گِل آلود» می شود،

 «زدودن گِل و لای آب» و «پالودن زوایای مُرداب»،

در «جوی های باریک» و در «کوی های تاریک»،

نه «آب را زلال» می کند و نه«مُرداب را سیّال»!

 در جوامع بشری نیز «زدودن ریشه فساد» و «پالودن اندیشه بیداد»،

نه از «کوخ فرودستان»،که از «کاخ فرادستان» باید آغاز شود.

آن که «اموالِ ناس» را با «روالِ اختلاس» می رُباید،

باید به جُرمِ این «گناه» به «پاداَفراه» برسد،

نه آن کسی که خبرِ «اختلاس» را بدونِ «هراس»،

«دلسوزانه افشا» و «صادقانه هُویدا» می کند!

 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------

جُرثومه: اصل،ریشه،خاک دور ریشه درخت،میکرب

سَموم(سَمومه): باد گرم،باد زهرآگین،باد گرم و خفقان آور 

والا: بالا،بلند، بلندمرتبه

فرودین: زیرین،پایینی،پست تر

کَلَک: حیله،خدعه،نیرنگ

کِرِشمه: ناز، غمزه ،اشاره با چشم و ابرو 

پالودن: صاف کردن،پاک کردن،پیزی را از صافی یا غربال درکردن

سَیّال: بسیار روان،آب روان،جاری

کوخ: کلبه،خانه محقر ،خانه بی پنجره

پاداَفراه: بازخواست،کیفر،مکافات،مجازات،سزای بدی(پهلوی)

 هُویدا: پیدا ،آشکار،واضح و روشن

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : پنج شنبه 22 شهريور 1397 | 10:53 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1041)

 

«سنگِ جفا» و «فرهنگِ وفا»!

 

من «کابوسِ سیاهِ تبر» را در «رویای سبزِ شجر» دیدم. 

درخت سال ها با این «کابوس زیست» و با «افسوس گريست»؛ 

امّا باز هم كوشيد تا ديگران را  «با برگ و بارش ،رامش» بخشد 

و «در سايه سارش، آرامش».

 شمعی که «پیشه افروختن» را برگزیده،

قطعاً «اندیشه سوختن» را به جان خریده!

 ریشه های درخت در «دلِ خاک» و «داخلِ خاشاک»،

«شیره نهان» را می مکند و ثمره اش را به «عشیره انسان» می بخشند.

درخت ،«پرتابِ سنگ» و «عذابِ خدنگ» را صبورانه برمی تابد،

امّا بر سر «طالبانِ نگران» و «ضاربانِ نامهربان»،

«بَرِ شیرین» و «ثمرِ نوشین» می افکند.

بیاییم «صبوری» و «غیوری» را از درخت بیاموزیم.

در راهِ روشنگری «سنگِ جفا» را با «فرهنگِ وفا» پاسخ دهیم

و چون «مهر» بر سینه «سپهر» «بدرخشیم»

و «دوست و دشمن» را در هر «کوی و برزن» ، 

«نور و نوا بخشیم»!

 حافظ چه زیبا «سرود»،آنجا که «فرمود»:

منم که شُهره شَهرم به عشق ورزیدن

منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم

که در طریقت ما کافری است رنجیدن

 

#شفیعی_مطهر

 -----------------------------------------

کابوس: حالت اختناق و سنگینی که گاهی در خواب به انسان دست می دهد،بختک

شجر :درخت

رامش: آرامش،آسودگی،فراغ و سکون

افروختن: روشن کردن،درخشیدن

خدنگ: تیر راست و بلند

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : سه شنبه 20 شهريور 1397 | 6:3 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1040)

 

 

«سر به زیر» و «ستم پذیر» !

 

 مردمِ اين «شهرِ شلوغ» و «پر از درد و دروغ» ،

«سرمایه صداقت» را «نمایه حماقت» «می انگارند»

و «مَکّاری» را کارگشاتر از «دُرُستکاری» «می پندارند».  

اینان «رشته راستی» و «فرشته درستی» را

 نه با «حُسنِ تدبیر» که با «قُفل و زنجیر» بسته اند!!

در اینجا دروغ نه یک «گُزینه»،که «نهادینه» شده است.

شهروندان یا باید «دروغِ شرارت» را بپذیرند،

یا «یوغِ اسارت» را!

 «ارزش ها وارونه» شده و «خیزش ها،واژگونه».

 باید «گُرگ» باشی و «ستُرگ»،

و گر نه چون «گوسپند می دَرَندَت» و با «ریشخند می خورَندَت»!

و یا باید «کُلاهِ دیگران را برداری» یا «کُلاهت را برمی دارند»!

یا باید «به شُوکتت بنازی» و «با قُدرتت بتازی»،

و یا «سر به زیر» باشی و «ستم پذیر» ! 

گویی اینان «تا زِنده اند»،«تازَنده اند»!

...و چه سخت است در این شهر «آزادگی را پاس داشتن»

و «آزادگان را سپاس گزاشتن»!

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

مَکّاری:  حیله گری،فریب،فریبکاری

ستُرگ: بزرگ، عظیم،بزرگ جُثّه،تنومند،زورمند،خشمناک و گستاخ و ستیزنده

ریشخند: خندیدن به ریش کسی،چاپلوسی برای گول زدن و فریب دادن یا مسخره کردن

شوکت: قوه و قدرت،نیرومندی،جاه و جلال

تازیدن(تاختن) :تندرفتن،حمله بردن،به تاخت درآوردن اسب،(تازَنده: تاخت و تازکننده،حمله ور)

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : دو شنبه 19 شهريور 1397 | 7:28 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1038)

 

«شهروندِ آزاد» و «ورجاوندِ نقّاد»

 

در «تاریخ بشر» و در رویارویی «نمادهای خیر و شر»،

جای پای «مردان بزرگ» و «انسان های سترگ» ،

نه تنها بر «روی خاک»، که بر «تارَکِ افلاک» جلوه گر است. 

تاریخ را انسان های «آزاده» و «بااراده» می سازند.

افرادِ «مقلِّد» با «مغزهای مُنجمِد»،

چون «پَرِ کاهی» و «هرزه گیاهی»،

«بی اختیار» و اسیر «مُشتی شعار»،

«از عِلاج، ناتوان اند» و بر «امواج، روان اند»! 

باید از هر «فردِ بی اختیار» و «مردِ دل افگار»

یک «شهروندِ آزاد» و «ورجاوندِ نقّاد» ساخت.

آن که بر خود نیست فرمانش روان

می شود فرمان پذیر دیگران

هیچ «فرمانروای خودکامه»،«چه با تاج و چه با عمّامه»،

نمی تواند بر «ملّتی فکور» و «مردُمی باشعور»،

«مستبدّانه فرمان براند» و «بی رحمانه جان بستاند». 

خودکامگان تنها می توانند بر «بندگانِ کور» فرمان برانند،نه بر «شهروندانِ فکور»!

این «مردم سربه زیر» و «ستم پذیر» هستند،

که حتّی از «زاهدانِ علّامه»،«مُستبدّانِ خودکامه» می سازند!

 

#شفیعی_مطهر

------------------------------------

تارَک:سر،فرق سر،میان سر

افگار: آزرده،خسته،رنجور،(دل افگار: دلخسته،آزرده دل)

 ورجاوند: ارجمند، برازنده،نیرومند،دانا

نقّاد: سره کننده و جداکننده خوب از بد،نقدکننده،انتقادکننده

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : شنبه 17 شهريور 1397 | 6:59 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |


 

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1037)

 

«باورِ واهی» و «خطرِ تباهی» 

 

 بسیاری از «باورمندانِ استوار» و «پایبندانِ پایدار»

به «مکاتب انسانی» یا «مذاهب آسمانی» ،

کسانی اند که «بیش» و «پیش» از 

  «تاکیدِ حقّانیّت» و «تاییدِ عقلانیّت»،

«ارزشمندترین مایه» و «دلبندترین سرمایه» خود را 

در راه آن «مکتب» یا «مذهب» قربانی کرده اند.

انسانِ «پُر تشویش» و  «ساده اندیش» برای باور به یک مکتب،

به جای «شناختِ مبانی» به «پرداختِ قربانی»می اندیشد.

«عِیارِ سُستی» یا «مِعیارِ دُرُستی» در اعتقاد برای او

«هزینه هایی از مال» است که برای نیل به هدف «پرداخته»

نه «گنجینه هایی از استدلال» که برای حقّانیّت آن «اندوخته».

کسی که «راهی دراز» را با «سوز و گداز» پیموده،

و برای «چپاوُلِ گنج»،«تحمُّلِ رنج» را پذیرفته،

اگر به جای «گوهرِ گنجینه»،«خاکسترِ دفینه» نیز بیابد،

نمی تواند «سُستی باور» و «نادرستی نظر» را بپذیرد!

او می خواهد به هر «طریق» ،حتّی با «تحمیق»،

«ننگینی بن بست» و «سنگینی شکست» را توجیه کند،

بنابراین می کوشد بر قامتِ«باورِ واهی» و «خطرِ تباهی» ، 

«لباسی از حقیقت» و «احساسی از حقّانیّت» بپوشاند!

 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------------

دلبند: بسته شده به دل،کسی یا چیزی که انسان آن را از ته دل دوست بدارد

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : پنج شنبه 15 شهريور 1397 | 4:49 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1036)

 

«بهترین دین» و «برترین آیین»کدام است؟ 

 

هر دین «کانی» دارد و «دُکّانی».

کان،«سرچشمه زُلال» است و دُکّان،پر از «کرشمه ضلال».

آن جا «برای اِکمال دین می کوشند» و این جا «برای اِغفال،دین را می فروشند»!

 آن جا «زرِ ناب» می افشانند و این جا «زهرِ اضطراب»!

کان،«جایگاه حاسب» است و دُکّان،«تکیه گاه کاسب»!

«کان،مکانِ آگاهی» است و «دُکّان،سُکّان تباهی».

«کان را یار»می سازد و «دُکّان را اغیار»!

 دین هم «جهد و جهاد» دارد و هم «رُشد و رَشاد».

«بهترین دین» و «برترین آیین»،مرام و مکتبی است 

که بتواند از ما «انسانی پاک تر» با «وجدانی باادراک تر» بسازد!

«ادیانِ اصیل»،«انسانِ نبیل» می پرورند

و «عقایدِ مُخدِّر»،«افرادِ متحجِّر»!

دینِ حق برای پیشرفت نه به «تیغ» نیاز دارد و نه به «تبلیغ».

دینمِداری نه «جار» لازم دارد و نه «اجبار».

«جار» به «انزجار» می انجامد

و «اجبار» به «جبّار»! 

بیاییم «سیمای زیبای دین» را به «سودای ریای تلقین» نیالاییم.

بگذاریم «گُلِ دین خود ببوید» و «بلبلِ آیین خود سخن بگوید».

 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------- 

کان: معدن،مرکز فلزات و سنگ ها و چیزهایی که به طور طبیعی زیر زمین انباشته است

کرشمه: ناز،غمزه،اشاره با چشم و ابرو

اِکمال: کامل کردن،تمام کردن

اِغفال: گول زدن،غافل کردن

حاسب: محاسب،شمارنده،حساب دان ،داننده حساب

 سُکّان: دنباله کشتی،آلتی در دنباله کشتی برای حرکت دادن کشتی از سمتی به سمت دیگر

نبیل: نجیب و شریف ،دانا و هوشیار

مُخدِّر: سست کننده،آنچه اعصاب را سست و بی حس کند

جار: بانگ،فریاد،دادزدن

انزجار: بیزاری جستن،رمیده شدن

جبّار: بسیار متکبّر و سرکش

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : چهار شنبه 14 شهريور 1397 | 6:43 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1035)

 

«راه آگاهی» یا «چاه تباهی»؟! 

 

احمق ها دو گروه اند:

یکی آنان که هیچ «نمی دانند»،ولی سکوت را «نمی توانند».

و دیگر کسانی که خیلی «می دانند»،ولی بجاگفتن را «نمی توانند». 

دانستن ،«ظرفیّت راهبُرد» می خواهد و «عقلانیّت کاربُرد».

آن جا که «ادّعای دانش» به «ارتقای بینش» نینجامد،

آن دانش نه «بال»،که «وبال» است!

در «دانش آموزی» و «تجربه اندوزی»،

 مهم تر از «ظرف»، «ظرفیّت» است.

نهال،هر چه «پُربارتر»،«باوقارتر»،

و هر چه «بی بارتر»،«بیعارتر»!

چه بسیار افرادی که «توهُّم دانایی»،آنان را از «تفهُِم و دانش افزایی» بازداشته

و حجمِ «کوهی از دانش» و «انبوهی از پژوهش»،

نتوانسته به او «بینشی نو» و «گزینشی پیشرو» ببخشد،

تا او بتواند «راه آگاهی» را از «چاه تباهی»بازشناسد!

 

#شفیعی_مطهر

------------------------------------

راهبُرد: روش و راهي است كه ما را به هدفمان نزديك مي كند 

وبال: سختی، عذاب، سوء عاقبت،وخامت امر

وقار: سنگینی، بردباری، بزرگواری

بیعار:بی شرم،بی حیا 

توهُّم: گمان بردن، به گمان افتادن، خیال و گمان کردن

تفهُّم: فهمیدن،دریافتن

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : سه شنبه 13 شهريور 1397 | 6:48 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1034)

 

 «هنجار عادی» و «تکرار تراژدی»!

 

در «گزارش خبر» و «نگارش نظر»،

گاه مرگ یک نفر را «غم انگیز» و «اسف آمیز» می دانند،

ولی مرگ هزاران «نفر» و میلیون ها «بشر» را

«شمار» و «آمار» می نامند!

گویی «ژرفای فاجعه» که از «جفای واقعه» بگذرد،

«اَلَم ،عادی» می شود و «غم،متمادی»!

چه بد است که «انبوهِ اندوه»،«نستوه را به ستوه» آوَرَد!

..و انسان چه «غافل» و «سخت دل» می شود،

آن گاه که «تکرار تراژدی» را «هنجارِ عادی» تلقّی کند!

  «انسانی حنیف» با «روانی لطیف»، 

 که «کلامِ مِهر» و «پیامِ سپهر» را «دریابد»،

هرگز پرپرشدن یک «گُل» و خاموش کردن نغمه یک «بلبل» را هم«برنمی تابد»!

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

هنجار: راه و روش،طریق،راه راست،طرز و قاعده

تراژدی: نمایش غم انگیز،قصیده یا نمایش اندوه آور،مصیبت،بدبختی

اَلَم: درد،رنج

مُتمادی: دائمی، همیشگی، دراز،مدت دار

نستوه: خستگی ناپذیر

حنیف: راست،ثابت و پایدار،نیک اندیش

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotaha
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : دو شنبه 12 شهريور 1397 | 4:57 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 توهُّم یا نظر مردم؟!

 

#شفیعی_مطهر


گفت: چرا رهبران و مسئولان ایران این قدر از مسئولان سویس داناتر و باهوش ترند؟ انگار همه شان از دل همه مردم خبر دارند؟!

گفتم: به چه دلیل چنین حکمی صادر می فرمایید؟

گفت: چون مسئولان سویس برای درک و فهم حرف دل مردم به طور متوسط هر 15روز یک بار رفراندم می کنند و درباره همه امور کشور نظر شهروندان را می پرسند؛ ولی مسئولان ما بدون هیچ رفراندمی همه خود را سخنگوی مردم می پندارند و هر روز درباره هر مسئله ای هر چه می خواهند می گویند و آن ها را نظر مردم می دانند!

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: روزنوشت

تاريخ : یک شنبه 11 شهريور 1397 | 17:34 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1033)

 

«قانون فهم» یا «کانون وهم»؟!

 

بهشت،«قانون فهم» است و جهنّم،«کانون وهم».

جهنّم،«جایگاهِ جهلِ ابد» است و بهشت،«وعده گاهِ اهلِ خِرَد». 

جهنّم نه در «محیط افلاک»،که در «بسیط خاک» است.

جهنّم،جامعه ای است که در آن «گردن ها زیر یوغ» است و «سخن ها درگیر دروغ».

 جهل در آن جا «سایه ای بلند» دارد و «پایه ای نیرومند».

اینان «خِرَد را خار می پندارند» و «خردمندان را خوار می دارند».

در جهنّمِ جهل،«مَردُم» خود «هیزُم» اند!

همه با هم آتش «می افروزند» و همه با هم «می سوزند»!

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------------

قانون: اصل و مقیاس چیزی

محیط: احاطه کننده،فروگیرنده،چیزی که اطراف چیز دیگر را بگیرد

 بسیط: وسیع،گشاده،فراخ

یوغ: چوبی که هنگام شخم زدن روی گردن جفت گاو می گذارند

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : یک شنبه 11 شهريور 1397 | 5:23 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1032)

 

«بهشتِ بَرین» و «سرنوشتِ آرمین»

 

«بلندترین کوه» و «اَفرَندترین شکوه»،

در برابر «زاده انسان» و «اراده جوان» ،

«ناگزیر از تسلیم» و «ناچار از تعظیم» است،

زیرا کوه در حال «سکون» است و انسان رو به «افزون»! 

کوه در برابر حرکت نه تنها «جا»،که «درجا» می زند،

ولی انسان می تواند چون «گیاه برویَد» و «راه بپوید»،

و «صبورانه ببالَد» و «فکورانه بسگالَد» . 

انسان «می بالد» و کوه «می نالد»!

بنابراین در «آژویی سنگین» و «رویارویی سهمگین»، 

بینِ «انسان نَستوه» با «کوه بِشکوه»،

این انسان است که می تواند «سر بر سینه آسمان سپارد» 

و «پای بر فرقِ فَرقَدان گذارد»

و «افاده کوه» را با «اراده نستوه» درهم شکند.

بیاییم این «باور» را «باروَر» کنیم،

که این «همّت های عالی» و «حمیَّت های متعالی»است،

که می تواند در این «خاکِ پَست» و «مَغاکِ بُن بَست»،

«بهشتی برین» و «سرنوشتی آرمین» بسازد!

 

#شفیعی_مطهر

------------------------------------------- 

برین: بالایین،برتر،بالاتر

آرمین: آرامش

افرند: فرّ و شکوه،زیب و زیبایی

افاده : در فارسی به معنی تکبر و خودبینی و خودنمایی  

درجازدن: پابرزمین زدن بدون پیش رفتن،پیشرفت نکردن

سگالیدن: اندیشیدن ،فکرکردن، پنداشتن،رای زدن

آژو: کوشش،همّت،غیرت(اوستایی)

فَرقَدان: نام دو ستاره در صورت فلکی دُبّ اصغر از ستارگان قطبی است

حمیّت: مروت،نخوت،غیرت

مَغاک: گود ،گودال،جای گود 

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : شنبه 10 شهريور 1397 | 5:29 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1031)

 

«عَرصه داوَری» و «عَرضه دادوَری» 

 

روشنفکر،«جرّاحی نگران» است و «مصباحی فروزان» .

جرّاح ،«تیغ» را «ستیغ» برمی کشد

و برای درمان بیماری هر «قِسم» از «جِسم» را می شکافد،

تا «ریشه درد» و «اندیشه شگرد» را بیابد. 

روشنفکر نیز با «نگاهی ژرف» و از «راهی شگرف»،

«بالش ها را می تاود» و چالش ها را می کاود»، 

تا «عللِ فاجعه» را در «گُسَلِ جامعه» «دریابد» و به سوی درمان «بشتابد».

برتری رسالتِ «روشنفکرِ بصیر» بر «جرّاحِ خبیر» در این است که

اشتباهِ جرّاح، یک «انسان» را می کشد و اشتباهِ روشنفکر بخشی از «جهان» را. 

«اِشرافی» و «موشکافی» هر دو مهم است،

ولی دقّتِ روشفکر در «بیماریاری» و «تیمارداری»،

نسبت به جرّاح «بسی شایان تر» و «بسیار شایگان تر» است.

 زنهار اگر «سمندِ سخن» و «نوندِ توسن» را 

«کُندبرانیم» یا «تُند بدوانیم»!

بیاییم در «عَرصه داوَری»،«عَرضه دادوَری» را 

«آویزه گوش» و «انگیزه هوش» قرار دهیم!

 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------------- 

عرصه :میدان

عرضه: ارائه،اظهارکردن،نشان دادن

مصباح: چراغ

ستیغ: راست و بلند مانند ستون و نیزه

قِسم: قسمت،بخش

شگرد: روش،طریقه،فن و طرز عمل

بالش: بالیدن،رشدکردن،نمو

تاویدن: تاب آوردن،طاقت آوردن،تابیدن

گُسَل: شکست در بخشی از پوستة جامد زمین که باعث جابه جایی چینه ها می شود

اِشراف: مسلط شدن بر چیزی از بالا،دیده ورشدن 

تیمارداری: پرستاری،غمخواری،توجه و سرپرستی

سمند: اسب زردرنگ

نوند: تندرو،تیزرو

توسن: اسب سرکش و شوخ

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 کتاب های زیر از همین قلم منتشر شد:

1- دل دیدنی های شهر سرب و سراب، جلد سوم،

288 صفحه قیمت روی جلد: 10 هزار تومان

2- کلیله و دمنه،بازنویسی همه قصه ها به زبان روز برای جوانان،

240 صفحه ،قیمت روی جلد: 15هزار تومان

3- شورا،مشورت و مشارکت از دیدگاه امام علی(ع)،(چاپ دوم)

88 صفحه ،قیمت روی جلد :5هزار تومان

مرکز پخش در تهران: خ انقلاب،روبروی دانشگاه تهران،بین خ رازی و خ دانشگاه،انتشارات علوم بنیادی

تلفن: 66973659  - 66973774

برای تهیه بیش از 10جلد با شماره های زیر تماس بگیرید تا برایتان ارسال شود:

02144642331

09123491190

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : جمعه 9 شهريور 1397 | 4:22 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

غدیر ،

تبلورِ حاكميّتِ « ملّت » در قامتِ « امامت »  


#شفیعی_مطهر

   غدیر ، نه یک  روز عام و برکه آرام ، که یک تاریخ تمام است . 

غدیر یک پیچ سرنوشت ساز تاریخ است .

   در این روز ، سرنوشت روشن بشریّت با زلال آب های «غدیر» گره خورد . 

هر قطره آن بلور مُذاب یک سینه سخن در دل و یک آبشار زلال عرفان بر زبان دارد. 

در غدیر، زنجیر رِقّیت بشر از هم گسست و یوغ اسارت انسان درهم شکست . 

غدیر با تثبیت حاکمیّتِ « الله »، پدیده حاکمیّت یک نفر انسان بر دیگر انسان ها را برانداخت و نیرنگ خودکامگان را نقش بر آب ساخت . 

    منشور غدیر ، اصل « وَ لاتَکُن عَبدَ غَیرکَ قَد جَعَلکَ اللهُ حُرّاً » را بر تارک تاریخ نگاشت و با همین اصل ، کرامت انسان را پاس داشت .  

   آرمان غدیر بر این بود که واژه های خودکامگی ، سلطه گری ، سلطه پذیری ، خشونت ورزی ، اباحی گری ، تملّق ، چاپلوسی ، ستمگری ، ستم پذیری ، و.... را از قاموس بشریت بزداید و راه و رسم حق گرایی ، انسان دوستی ، مردم سالاری ، عدالت خواهی ، ستم ستیزی ، آزادی خواهی ، حقوق مداری ، مشارکت پذیری ، مشارکت جویی ، شایسته سالاری ، امانتداری ، صراحت و صداقت سخن ، رفق و مدارا ، ساده زیستی و همه ارزش های عالی اسلامی و انسانی را نهادینه سازد .    

مکتب غدیر ، سعه صدر ، تحمّل عقیده مخالف و ظرفیّت بالا را از ابزار مدیریت و رهبری می داند:

  آلهُ الرّیاسهِ سَعَهُ الصَّدر  .

 در این مکتب ، مسند حکومت و زمامداری ، نه یک طُعمه و شکار ، که یک امانت الهی است و حاکم در برابر خدا و خلق باید پاسخگو باشد :

  اِنَّ عَمَلَک لَیسَ لَکَ بِطُعمَه وَ لکِنَّهُ فی عُنُقِکَ اَمانَه  .

 مرام غدیر : « با دوستان مروّت ، با دشمنان مدارا » است . 

مولای برگزیده غدیر حتی اجازه بدرفتاری با دشمنان خونی خود را نمی دهد . 

او تاکید می ورزد که : 

« پس از من  خوارج را نکشید ، زیرا آن که به طلب حق درآید و راه خطا پیماید ، همانند آن نیست که باطل را طلبد و بیابد و بدان دست گشاید .»

    بنیانگذار مکتب غدیر ، انتقاد و پرسشگری و عدالت خواهی را از حقوق مردم و پاسخگویی ، خدمتگزاری و احساس مسئولیت را از وظایف و تکالیف حاکمان می داند .

« با من ، آن گونه که با خودکامگان سخن می گویند ، سخن مگویید و چونان که با تندخویان رفتار می کنند ، از من کناره نگیرید . با ظاهرسازی و ریا با من آمیزش نکنید و شنیدن سخن حق را بر من سنگین مپندارید . نمی خواهم مرا بزرگ انگارید ، چه آن کسی که شنیدن سخن حق بر او گران باشد و اجرای عدالت بر او دشوار بود ، کار به حق و عدالت کردن بر او دشوارتر است . پس، از گفتن حق یا رای زدن در عدالت کوتاهی نکنید . »

   و در جای دیگر ، پای فراتر نهاده ، چاپلوسان را رانده ، حق گرایان گزنده را ترجیح می دهد :

« آن کسی را بر دیگران برگزین که سخن تلخ حق را به تو بیشتر بگوید و در آنچه می کنی یا می گویی و خدا آن را از دوستانش ناپسند می دارد ، کمتر تو را یاری کند .»

  سلطان سریر غدیر و اَبَرمرد عرصه تدبیر در دفاع از حقوق انسانی یک شهروند تا بدان جا پیش می تازد که ، قاضی خود را به سبب این که صدایش بلندتر از ارباب رجوع بوده است ، عزل می کند . 

امام علی(ع) به ابوالاسود دوئلی می فرماید :

 « اِنّی رَاَیتُ کَلامک یَعلوا کَلام خَصمِک ».

  در بینش غدیر ، انسانیّت انسان ارزش دارد ، نه مواضع سیاسی ، عقیدتی و فکری او . خالق این بینش به مالک اشتر می فرماید : 

« مردم دو گروه اند : یا مسلمان اند ، که برادر تو هستند ، یا غیر مسلمان ، که در آفرینش با شما یکسان اند . » 

 و در دفاع از حقوق دگراندیشان تا بدان پایه اصرار می ورزد که هشدار می دهد : 

« هرکس اقلّیتی(غير مسلمان) را بیازارد ، قطعا مرا آزرده است ! »

   آغازگر نظام غدیر ؛ حاکم را نه تنها مُطاع خلق ، که مُطیع خالق و خلق نیز می داند :

« هرگز مگو : من فرمانروایم . باید حکم رانده و بی چون و چرا پیروی شوم . چه ، آن کسی که چنین مشی و مشربی و چنین سیستم و نظامی دارد ، روان را ناهنجار ، دین را ناروا و جامعه را ناپایدار می سازد . »

او راز هلاکت و نابودی جامعه را در فقر و فلاکت مردم می داند و رمز فقر آنان را ، قدرت گرایی و ثروت اندوزی اقلّیّت می شمارد .

....و برای تحقق این گونه آرمان ها بود که با تایید الله و به دست رسول الله (ص) و با گزينش مردم - خلق الله - ،  امیر المومنین علی (ع) ولایت امّت اسلام را عهده دار شدند .  

در تاریخ اسلام می خوانیم كه امام علی (ع) با و جود آن كه از طرف خداوند به امامت رسیده بودند ، ولی به دلیل اين كه بعد از رحلت پيامبر اكرم(ص) مردم با او به عنوان «خلیفه » بيعت نكرده بودند، بیست و پنج سال خار در چشم و استخوان در گلو ، سكوت كرد و به خاطر احترام به تصمیم مردم در تعیین سرنوشتشان تمام این سال ها نه تنها كار شكنی نكرد، بلكه همواره در كنار مردم حتی به خلیفه منتخب مردم نیز به عنوان مشاور كمك می كرد. هم او بود كه به خاطر مردم و بیعت شان بعد از ۲۵ سال بر مسند خلافت نشست ، با وجود این كه ۲۵ سال بود كه از طرف خداوند به امامت رسیده بود .

     برخی از علمای دین بر این نظرند كه معرفی امام به عنوان شخص شایسته و نامزدحكومت جنبه« تعیینی» دارد،نه«تحميلي» .معصومان حق حکومت دارند و مردم حق حاکمیّت . حکومت امری دنیایی و از آنِ مردم است و این حق قابل فسخ و انتقال به دیگری است.  استاد مطهری می گوید:

«اگر امام به حق را مردم ، از روی جهالت و عدم تشخیص نمی خواهند، او به زور نباید و نمی تواند خود را به مردم و به امر خدا تحمیل كند.لزوم بیعت هم همین است»

(حماسه حسینی: مطهری،107)

در كلامی از حضرت علی (ع) می خوانیم كه  :

«رسول خدا مرا متعهّد به پیمانی كرده و فرموده بود: پسر ابی طالب ! ولایت امّتم حقّ توست. اگر به درستی و عافیت تو را ولی خود كردند و با رضایت در باره تو به وحدت نظر رسیدند، امر ایشان را به عهده بگیر و بپذیر ؛ اما اگر در باره تو به اختلاف افتادند، آن ها را به خواست خود واگذار، زیرا خدا راه گشایش را به روی تو باز خواهد كرد» . 

ایشان پس از قبول بیعت مردم بر منبر رفته و خطاب به آن ها فرمود:

«ای مردم ! این امر ، امر شماست. هیچ كس جز آن كه شما او را امیر خود گردانید، حق امارت بر شما را ندارد.» 

آغاز ولایت فرخنده و حکومت خجسته مولا علی علیه السلام بر جهان بشریت ، بر همه نیک اندیشان و سبزکیشان جهان مبارک باد .امید که در پرتو رهبری ها و رهنمود های این پیشوای پرواپیشگان و امیر پرهیزگاران بتوانیم آرمان های بلند تشیع را تحقق بخشیم.

                                             

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

            


موضوعات مرتبط: روزنوشت

تاريخ : پنج شنبه 8 شهريور 1397 | 6:35 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |


 


 

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1030)

 

  «درکِ دردها» و «ترکِ طردها»!

 

در شهری که «انتقادها دیده» و «فریادها شنیده» نمی شود،

 «هاله های داد» و «شعله های فریاد» ، 

نه از «حجم زبان»، که از «مغز استخوان» زبانه می کشد.

در این جا «خودسوزي» در راه «دگرسازي»، 

«آخرين تلاش راه» و «واپسین پرخاش دادخواه» است.

حاکمانی که کمترین بهره از «کفایت» و «درایت» را دارند،

پیش از این که «انزجار توده» به «انفجار ستوده» بینجامد،

«گوش ها را باز» و «چشم ها را فراز» می کنند،

هر «انتقادِ سازنده» را «عنادِ براندازنده» نمی نامند

و هر «پندِ دلسوزانه» را «ریشخندِ کینه توزانه» نمی دانند!

«دردها را درک» و «طردها را ترک» می کنند.

«قلم های نقّاد» و «قدم های وقّاد» را پاس می دارند

و «مُنقِّدان ورجاوند» و «مُنتِقدان خردمند» را سپاس می گزارند.

چُنین جامعه ای «نگاه صلاح می جوید» و «راه اصلاح می پوید»!

 

#شفیعی_مطهر

---------------------------------

 صلاح: نیکوشدن،خیر و نیکی،ضد فساد

هاله: خرمن ماه، دایره روشن گرداگرد ماه

انزجار:  بیزاری داشتن،رمیده شدن

فراز: باز،گشاده

عناد: دشمنی ،لجاج ،ستیزه ،گردنکشی

طرد: راندن،دورکردن کسی از نزد خود،تبعید

نقّاد: جداکننده خوب از بد،نقدکننده،انتقادکننده

وقّاد: بسیار فروزنده، فروزان،بسیار روشن

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : چهار شنبه 7 شهريور 1397 | 5:54 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1029)

 

«میزان باروری» و «راژمان بهره وری» 

 

«شادترین آدم» در «آبادترین عالَم»،

کسی نیست که «بیشترین داشته» و «بهترین انباشته» را دارد؛

بل که کسانی را می توان «خرسندترین» و «سعادتمندترین» انسان ها دانست،

که از «داشته های اندک» و «انباشته های کوچک»،

به «بیشترین سود» و «برترین مقصود» دست می یابند.

بیاییم به جای «انباشتن اندوه» و «انگاشتن انبوه»،

بر «میزان باروری» و «راژمان بهره وری» بیفزاییم!

 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------------

راژمان: سامانه ،سیستم،دستگاه

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : سه شنبه 6 شهريور 1397 | 7:8 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 تزویر روانی با وزیر قربانی!

 

کودک خودسالی بودم.روزی به همراه مادر به خانه یکی از بستگان می رفتیم. پایم به سنگی برخورد و به زمین افتادم. آرنجم کمی آسیب دید. به شدت شروع به گریستن کردم. مادر برای تسکین ،ضمن نوازش من چند لگد محکم به آن سنگ زد و با پرخاش به او گفت: چرا پسر عزیز مرا انداختی؟!

 گویی با تنبیه سنگ خطاکار(!!) کمی از درد و رنج من کاسته شد و خاطرم تسکین یافت!

حالا نمی دانم چرا پس از استیضاح اخیر وزیر اقتصاد و دارایی دائما این خاطره در ذهنم تداعی می شود.

به نظر شما بین تنبیه سنگ و تسکین درد آرنج من نسبتی می بینید؟

آیا بین استیضاح وزیر اقتصاد با بهبود اوضاع به هم ریخته امور اقتصادی کشور رابطه ای احساس می کنید؟!

آیا شما نیز چون من بین آن احساس واهی کودکانه من با این رویداد تشابهی نمی بینید؟

آیا فکر نمی کنید دایگان سیاسی با این حرکت نمایشی برای تشفّی و تسکین موهوم هزاران درد و گرفتاری اقتصادی مردم یک وزیر را قربانی می کنند؟

اینان چرا از صدها علل نگفتنی و عوامل نهفتنی بحران اقتصادی یک کلام نمی گویند؟!

#شفیعی_مطهر

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 

 


موضوعات مرتبط: روزنوشت

تاريخ : دو شنبه 5 شهريور 1397 | 11:37 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |


 

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1028)

 

«هیولای سختی» و «اَهورای خوشبختی»

 

  هر گاه دَرِ «شادی و نشاط» و «بساطِ انبساط» را بسته دیدید، 

یقین داشته باشید که ده ها دَرِ «تفكُّر و خلّاقيّت» 

و «تدبُّر و عقلانیّت» به رویتان باز است.

چه بسیار «نیروی نهان» و «آژوی پنهان»، 

در «نهادِ جوان» و در «مهادِ انسان»،

در میانِ«کفِ جان» و «صدفِ وجدان»،

«رام، خفته» و «آرام، نهفته» است.

به گاهِ «یورشِ سختی ها» و «شورشِ شوربختی ها»است،

که این «نهاد،بیدار» و این «استعداد،هشیار» می شود.

 اگر از «سَطوَت نپریشیم» و «مُثبت بیندیشیم»،

می توان از «هیولای سختی»،«اهورای خوشبختی» ساخت! 

 این «پَختی کار» و «سختی فشار» است 

که «توده زغال سنگ» را به «پالوده الماس رنگارنگ» تبدیل می کند.

 

#شفیعی_مطهر

 ------------------------------------------------

هیولا: صورت و هیکل

اهورا: سَرور بزرگ،دانای بزرگ،خداوند

بساط: گستردنی،هر چیز گستردنی مانند فرش و سفره،سرمایه

انبساط :گشاده رویی،شادی،گشاده روشدن

 آژو: کوشش،همت و غیرت

مهاد: بساط،بستر،گهواره

سَطوَت: قهر و غلبه،ابهت

پَختی: پهن بودن،گستردگی

پالوده: صاف شده،پاک شده از آلودگی

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : دو شنبه 5 شهريور 1397 | 6:44 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1027

 

گسترشِ «اَنوار آگاهی» و نفیِ «پندارِ واهی»


 من چه بسيار «شهريارانی خودخواه» و «فرمانروایانی عالی جاه» را ديدم 

كه «آهسته می آیند»، ولی «پیوسته می پایند» .

  اینان می کوشند تا مبادا در میان «ورجاوندان خفته» و «شهروندان آشفته»،

«ایمانِ آب رفته» و «وجدانِ به خواب رفته» ،

از «خواب،بيدار» و در «سراب،هُشیار» شود!!

 خودکامگان چون «شریری طاغوت» بر «سریری از سکون و سکوت» نشسته،

با هر «داد،می لرزند» و از هر «فریاد،می لغزند»!

از «صدای بلند می ترسند» و از «سیمای ورجاوند می هراسند». 

«اقتدار» را در «دار» می بینند و «افکار» را در «حصارِ انحصار»!

«دیدن ،ممنوع» است و «اندیشیدن،نامشروع»!

«شرافت» را «آفت» می پندارند!

و  «طاعت» را «اطاعت» !

راه رهایی از «رویشِ بیداد» و «پورشِ استبداد»،

گسترشِ «انوارِ آگاهی» و نفی «پندارِ واهی» است.

 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------

لغزیدن: لیزخوردن،سُرخوردن،خزیدن

 طاعت :بندگی،عبادت خدا

اطاعت: فرمانبرداری از شاه،فرمانبری از سلطان

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : یک شنبه 4 شهريور 1397 | 6:57 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |


 

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1026)

 

«کارِ تربیَت» و «ابتکارِ تزکیَت» 

 

من در ژرفناي «درياي مردم» و در این «بلوای پُرتلاطُم»، 

«گوهرهايي گران» و «مرواريدهايي درخشان»  را ديدم؛ 

در حالي كه «بسياري از افراد» در «كناری از فَرناد»، 

با «هدف هایی عالی»،«صدف هايی خالي» جمع مي كردند!! 

 اگر «صبورانه بتاویم» و درون انسان ها را «فکورانه بکاویم» ، 

چه بسا «روانی زیباتر از هر وَسیم» 

و «کانی گرانبهاتر از زر و سیم» 

در درون هر انسان «نهانی نهفته» و «پنهانی خفته» باشد!

«کارِ تربیت» و «ابتکارِ تزکیت»،

«یافتن گنجینه این نیکی ها» و «شکافتن سینه این تاریکی ها» است!

بیاییم «انسان ها را قدر بدانیم» و «انسانیّت را بر صدر نشانیم»!

 

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

تزکیَت(تزکیه): پاکیزه کردن،بی آلایش کردن،تربیت نفس

بلوا: بلیه،مصیبت،سختی،آشوب و غوغا

تلاطُم: خروشیدن و به یکدیگر خوردن امواج دریا،به یکدیگر لطمه زدن،به هم سیلی زدن

فرناد: پایاب،قسمت کم عمق رودخانه یا کنار دریا

 تاویدن: تاب آوردن،طاقت آوردن

 وَسیم: نیکوروی، خوبروی،زیبا

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : شنبه 3 شهريور 1397 | 6:44 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد1025 )

 

«بامِ انسانیّت» و «مقامِ عقلانیّت» 

 

در «سیّاره زمین» و در این «گهواره وزین»،

میلیاردها «آدمیزاد می زیَند» و روزانه هزاران «نوزاد می زایند».

جمعیّتِ انسان ها همچنان رو به «زایش»اند و «افزایش» ،

ولی ستاره انسانیّت رو «اُفول»است و «نُکول» . 

ارزشِ انسان به «منطق» است،نه به «نُطق».

انسان با «نان» زنده می مانَد و انسانیّت با «ایمان».

انسان برای ادامه زیست به «تنفُّس» نیاز دارد و انسانیّت به «تفرُّس».

 انسانیّت با «شرافتِ کرامت» زنده می ماند و با «آفتِ لئامت» می میرد!

انسان با «طُعمه حیوانی» می بالد و انسانیّت با «لُقمه لقمانی»!

بیاییم از «زندانِ قَفَس» و «نردبانِ نَفَس»

بر «بامِ انسانیّت» و «مقامِ عقلانیّت» «برآییم»،

تا «فرزانگی» و «جاودانگی» را «بشاییم»! 

 

#شفیعی_مطهر

------------------------------

افول: غروب کردن،پنهان شدن،ناپدیدشدن ستاره

نکول: روی برگردانیدن از کسی یا چیزی

تفرُّس: به فراست دریافتن،نطلبی یا امری را به زیرکی از روی نشانه فهمیدن

 لئامت: پستی، فرومایگی،بخیلی

بشاییم: شایسته باشیم،لایق باشیم

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : جمعه 2 شهريور 1397 | 6:46 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |


 

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1024)

 

«صفای دل» یا «سودای گِل»؟!

 

«دل» و «گِل» هر دو،دو حرف دارند،

در حالی که آن صدها «حرف نگفته» و هزاران «غنچه نشكفته»،

در «ویرِ نهان» و «ضمیرِ پنهان» دارد. 

ولی این نه «حرفی برای گفتن» دارد و نه «ظرفی برای شنُفتن»!

 برای «پویایی پرواز» و «دانایی راز»،

«دل،قابل» است و «گِل،مُقابل»!

دل بدون «پویایی» از «پایایی» بازمی مانَد،

و «دلِ مرده» بدتر از «گِلِ افسرده» است.

خداوند نه در «سودای آدم» می گنجد و نه در «فراخنای عالَم»،

امّا در «تنگنای دل» و «صفای این محفل» می گُنجد!

 بیاییم «صفای دل» را از «سودای گِل» «بپیراییم»

و به «ولای حق» و نور آن«والای مطلق» «بیاراییم»!

 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------------

ویر : (بر وزن دیر)،حافظه،فهم،اداراک،هوش(زبان پهلوی)

ظرف: ظرفیّت،گنجایش،درک و فهم

مقابل: روبه رو،برابر یکدیگر

 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar
 

 


موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب

تاريخ : پنج شنبه 1 شهريور 1397 | 6:32 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |